Elistha 1 haalt uit in Nijmegen

Een heuse zevenklapper en dat voor een ploeg die niet zo heel vaak wint dit seizoen, wat een luxe.
De start was al geweldig, een doelpunt uit het boekje van Gert. De loopacties waren op donderdag nog getraind en de uitvoering in minuut 2 was perfect, een diepe bal van Nathan, de diepgang bij Ryan en het attent reageren van Angelo bij de 2e paal.
De eerste 30 minuten waren erg goed, veel beweging zonder bal, het snel verleggen van het spel, het hoge tempo in balbezit, genieten in deze fase. De 0-2 van de in de basis debuterende Mila was dan ook verdiend te noemen en in deze fase kregen we kansen op meer. Maar als het zo goed gaat loert het gevaar van gemakzucht. Het tempo gaat naar beneden, we gaan veel lopen met de bal en de (met alle respect) verkeerde mensen gaan op zoek naar beslissende passes. Als de tegenstander dan via een vrije trap de 1-2 binnenloopt dan heb je zo maar weer een wedstrijd. In de rust even een stevig gesprek want je roept het onheil over je zelf af en dat moeten we zien te voorkomen.
Een kwartiertje in de 2e helft kon Mila de marge van 2 weer herstellen en toen even later Angelo de 4-1 scoorde was het verzet gebroken.
Zowel Mila als ook Angelo scoorden nog een keer en hadden hun hattrick te pakken, de mooiste goal van de middag kwam op naam van Ryan die in minuut 89 een vrije trap binnenkant paal hoog in het doel knalde.
De 7 bijgetrokken minuten was een een kwestie van de beentjes heel houden, want Quick was redelijk gefrustreerd inmiddels door het verloop van de middag.