Het eerste doet zichzelf ernstig tekort

Uit bij SVHA haalde het eerste elftal een puntje op in blessuretijd. En hoewel die treffer dus in minuut 90+3 viel was er niemand binnen het Elistha kamp tevreden. Daarvoor was met name in de eerste helft het krachtsverschil te groot geweest. Met 9 uitgespeelde kansen voor ons team en eigenlijk 0 uitgespeelde kansen voor de gastkeren was het des te vreemder dat er een 2-2 stand op het bord stond.
Elistha was voor rust heer en meester en zette SVHA enorm onder druk. Het leverde een aantal grote kansen op maar toch was het de thuisploeg die het eerst kon juichen. Een te zachte bal breed van Silvio werd onderschept en genadeloos afgestraft. Vanaf de aftrap echter was het direct gelijk, een mislukte voorzet van Marciano zeilde bij de 2e paal binnen. Elistha probeerde door te drukken en met kansen voor Carlito, Noa, Silvio en een heuse scrimmage na een corner was het wachten op de 1-2.
Dat Angelo die goal uiteindelijk maakt, dat mag geen verrassing meer zijn, een prachtige stift leverde de voorsprong op.
Via een vrije trap van Marciano waren we even later dichtbij de 1-3 maar helaas viel de goal aan de andere kant, een fysiek verloren duel en de 2e kans van SHVA leverde ook direct de 2e tegengoal op. Met kansen voor weer Carlito en Jurre hadden we toch op voorsprong moeten staan bij rust, maar dat was niet het geval.
In de 2e helft, na een tactische omzetting bij SVHA (20 meter verder achteruit) liepen we bij de derde kans van de gastheren tegen de derde tegengoal aan. Enorm effectief gingen de groenwitten met de kansen om, dat was bij ons wel een ander verhaal.
In de 2e helft waren we echter een stuk slordiger aan de bal en zo kwamen me meer en meer in een voetbalduel terecht. De tegenstander die al het tempo eruit probeerde te halen, veel "kramp", ballen op veld 2, blessurebehandelingen, Vitesse was er niets bij.
Toch bleven we op zoek naar de gelijkmaker, met een bal op de paal was Jamiro er dichtbij. Nog een kwartier te gaan, Sem die 2 meter binnen de zestien werd neergehaald. Wel rood maar geen penalty, Evene later was het weer Sem die binnen de zestien onderuit werd gelopen, ditmaal floot de scheids zelfs helemaal niet. We bleven de druk erop houden en Jurre kreeg in de laatste minuut een dot van een kans, naast gestift. Dat de gelijkmaker uiteindelijk alsnog viel door een van richting verandert schot (Cane) dat was een meevaller die we wel konden gebruiken. Het zat deze middag al genoeg tegen. 
Een goede eerste helft gevolgd door een strijdlustige, maar slecht gevoetbalde, 2e helft. Het leverde gemengde gevoelens op.